Eğitim ve Teknoloji, cilt.2, sa.1, ss.48-63, 2020 (Hakemli Dergi)
Eğitsel etkinliklerin öğreten ve öğrenenlerin aynı mekânda bulunmadan gerçekleştiği uzaktan eğitim
uygulamaları, koronavirüs (Covid-19) pandemisi nedeni ile dünya genelinde yaygın hale gelmiştir. Klasik sınıf
ortamlarından farklı olan uzaktan eğitim ortamlarında öğrencilerin derse devam etmesi ve dersin tamamına
katılarak sonlandırması eğitsel etkinliklerin amacına ulaşması açısından oldukça önemlidir. Motivasyon,
uzaktan eğitimde öğrencilerin derse devamının sağlanmasında önemli bir faktördür ve motivasyonun
sağlanmasında birçok değişken etkilidir. Bu değişkenlerden biri de can sıkıntısıdır. Uzaktan eğitimle derslere
katılan üniversite öğrencilerinin can sıkıntısıyla başa çıkmada kullandıkları stratejileri incelemeyi amaçlayan
bu araştırmada karma araştırma deseni kullanılmıştır. Karabük Üniversitesi’nde 2019-2020 akademik yılında
uzaktan eğitim kapsamında ders alan 147 üniversite öğrencisinin katıldığı bu çalışmada veriler çevrimiçi olarak
“Can Sıkıntısıyla Başa Çıkma Stratejileri Ölçeği” aracılığı ile toplanmıştır. Ayrıca gönüllü öğrencilerin
cevapladığı bir açık uçlu sorudan elde edilen veriler de nicel verileri desteklemek adına kullanılmıştır. Nicel
verilerin analizinde hiyerarşik küme analizi, Ward bağlantılı kümeleme yöntemi kullanılarak elde edilen
dallanma grafiği (dendrogram) ve toplamalı küme listesi (Agglomeration Schedule) aracılığı ile üç anlamlı
küme elde edilmiştir. Bu kümeler şu şekildedir: uzaktan eğitim derslerinde can sıkıntısıyla başa çıkma stratejisi
olarak daha çok bilişsel yaklaşma ve bilişsel kaçınma stratejilerini bir arada kullanan “odaklanamayanlar”,
daha çok bilişsel kaçınma stratejilerini kullanan “uzaklaşmaya çalışanlar” ve daha çok bilişsel yaklaşma
stratejilerini kullanan “stratejisini değiştirenler”. Araştırma sonuçlarından yola çıkarak uzaktan eğitim
ortamında ders veren öğretmenlere, öğrencilerinin daha çok yaklaşma stratejilerini kullanmalarını
desteklemeleri önerilebilir.
Distance education practices, where educational activities are carried out by teachers and learners without
being in the same place, have become widespread worldwide due to coronavirus (Covid-19) pandemic. In
distance education environments that are different from the classical classrooms, it is very important for
students to attend the course and end it by attending the whole course in order for the purpose of educational
activities to be achieved. Motivation is an important factor in ensuring students' attendance in distance
education and there are many variables that affect motivation. One of these variables is boredom. This
research, which aims to examine the boredom coping strategies used by university students attending classes
in distance education, is designed in mixed methods. 147 students, who attended the distance education
courses at the 2019-2020 academic year at Karabuk University participated in this study. The data were
collected online through the "Boredom Coping Scale". In addition, data from an open-ended question
answered by volunteer students were used to support quantitative data. In the analysis of the quantitative data,
three significant clusters were obtained by means of the hierarchical cluster analysis, the dendrogram obtained
using the Ward-linked clustering method and the agglomeration schedule. These clusters are as follows: (1)
"distracted" who use cognitive-approach and cognitive-avoidance strategies together to deal with boredom in
distance education lessons, (2) “evaders” who mostly use cognitive-avoidance strategies, and (3)
“revisionaries” who mostly use cognitive-approach strategies. Based on the results of the research, it can be
suggested to those who teach in the distance education to support their students to use approach strategies
more.