Bu araştırma, farklı ASTM-D638 numune türlerinin 3D baskılı PLA malzemelerinin mekanik özelliklerini nasıl etkilediğini incelemektedir. Numune türleri, ASTM-D638 standartlarında tanımlandığı gibi, beş farklı türü içeren, mekanik testlerde kullanılan test numunelerinin belirli konfigürasyonlarını ifade eder: Tip I – Tip V. Bu standart, tutarlı ve karşılaştırılabilir test prosedürlerini sağlamak için çeşitli numune geometrilerini ve boyutlarını özetlemektedir. Polilaktik asit (PLA) ile ilgili çalışmalar. Bilgisayar destekli tasarım (CAD) modelleri oluşturulur ve PLA numuneleri üretmek için Erimiş Biriktirme Modelleme (FDM) 3D baskı kullanılır. Numunelerin mukavemetini ve gerinimini ölçmek için sırasıyla çekme testi ve Dijital Görüntü Korelasyonu (DIC) analizi yapılır. Çalışma, numune türünün parça özellikleri üzerindeki etkisine ilişkin kapsamlı veriler sağlamayı ve DIC ve akıllı telefon kullanılarak uygun maliyetli bir gerinim ölçüm yöntemi göstermeyi amaçlıyor. Metodoloji, CAD modellemeyi, 3D yazdırmayı, yüzey hazırlığını, çekme testini, Ncorr kullanılarak DIC analizini ve MATLAB veri işlemeyi içerir. Sonuçlar, Tip I ve Tip II'nin sırasıyla 43,179 MPa ve 43,164 MPa ile en yüksek nihai gerilme mukavemetini (UTS) sergilediği gerilim-gerinim eğrilerini ve ortalama gerinim değerlerini gösterir. Ancak Tip V, kısa baskı süresi ve Tip I'e göre 5 kat daha az olan düşük filament kullanımı ve 42.640 MPa'lık makul UTS'si nedeniyle en optimum seçenektir. Bu araştırma, numune tasarımının 3D baskılı parça özellikleri üzerindeki etkisine ilişkin bilgi boşluğunu doldurarak gelecekteki araştırmalar için değerli bilgiler sağlıyor.
This research examines how different ASTM-D638 specimen types affect the mechanical properties of 3D-printed PLA materials. Specimen types refer to specific configurations of test samples used in mechanical testing, as defined by ASTM-D638 standards, which include five different types: Type I – Type V. This standard outline various specimen geometries and dimensions to ensure consistent and comparable testing procedures for Polylactic acid (PLA) related studies. Computer-aided design (CAD) models are created and Fused Deposition Modeling (FDM) 3D printing is used to produce PLA specimens. Tensile testing and Digital Image Correlation (DIC) analysis are performed to measure the strength and strain of the samples, respectively. The study aims to provide comprehensive data on specimen type's impact on part properties and demonstrate a cost-effective strain measurement method using DIC and a smartphone. The methodology includes CAD modeling, 3D printing, surface preparation, tensile testing, DIC analysis using Ncorr, and MATLAB data processing. Results show stress-strain curves and average strain values, with Type I and Type II exhibiting the highest ultimate tensile strength (UTS) of 43.179 MPa and 43.164 MPa, respectively. However, Type V is the most optimum option due to its short printing time and low filament usage which are 5 times less than Type I, and a reasonable UTS of 42.640 MPa. This research fills a knowledge gap on specimen design's influence on 3D-printed part properties, providing valuable insights for future research.
